Αν και το συνήθες σενάριο περιλαμβάνει μια νεότερη γυναίκα που παντρεύεται έναν μεγαλύτερο, εύπορο άνδρα, υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτήν την ιστορία. Οι άνισοι γάμοι δεν είναι ασυνήθιστοι. Η ιστορία της Susan και του Peter είναι οτιδήποτε άλλο παρά τυπική. Η Susan, μια μεγαλύτερη, διαζευγμένη γυναίκα με δύο ενήλικα παιδιά, τράβηξε την προσοχή του Peter, ενός νεαρού, όμορφου και ελπιδοφόρου άνδρα.
Παρά τις διαφορές τους, το ζευγάρι είναι ευτυχισμένο στον γάμο του και δεν σκοπεύει να χωρίσει. Η πορεία τους ξεκίνησε όταν ο Peter γνώρισε τη Susan όταν ήταν δεκαέξι ετών. Η Susan ήταν καθηγήτρια Ισπανικών και φίλη της μητέρας του Peter. Δεν ήταν ιδιαίτερα ελκυστική και δεν είχε πολλά χρήματα, έτσι δεν είχε την εντυπωσιακή ομορφιά ή την τεράστια περιουσία που συνήθως συνοδεύουν αυτές τις ιστορίες. Ωστόσο, ο Peter θεώρησε ότι η Susan ήταν πανέμορφη και άρχισε να νιώθει κάτι για αυτήν αμέσως.
Αλλά φοβόταν να δηλώσει την αγάπη του λόγω της μεγάλης διαφοράς ηλικίας – 33 χρόνια – μεταξύ τους. Ανεπηρέαστος, ο Peter γράφτηκε σε μαθήματα Ισπανικών για να διατηρήσει επαφή με τη Susan χωρίς να το γνωρίζει εκείνη. Δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη γλώσσα, αλλά ο πραγματικός του στόχος ήταν να βρίσκεται κοντά στη Susan. Ο Peter βρήκε το θάρρος να πει στη Susan ότι την αγαπούσε όταν έκλεισε τα δεκαοκτώ.
Η Susan έμεινε έκπληκτη, αλλά αντί να απορρίψει την αγάπη του, ζήτησε λίγο χρόνο για να σκεφτεί τη σχέση τους. Ανησυχούσε για τις απόψεις της κοινωνίας και τις πιθανές αντιδράσεις της οικογένειάς της. Παρά τα στερεότυπα της κοινωνίας, η αγάπη επικράτησε. Ο Peter, τότε 19 ετών, και η Susan, τότε 52, αντάλλαξαν όρκους. Κάποια μέλη της οικογένειας επέκριναν τη μη συνηθισμένη σχέση, ενώ τα παιδιά της Susan υποστήριξαν τη συμφωνία.
Παρά τις αντιρρήσεις, το ζευγάρι αγνόησε τους επικριτές και επέλεξε να είναι ευτυχισμένοι μαζί. Μετά από έξι χρόνια γάμου, η Susan και ο Peter είναι ακόμα ευτυχισμένοι και ήρεμοι. Παρά τις φήμες, η Susan δεν είναι πλούσια, οπότε τα κίνητρα του Peter δεν ήταν υλικά. Έχει λίγα σημαντικά υπάρχοντα και ζει μια ταπεινή ζωή. Η εμπειρία τους λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι οι ειλικρινείς και ουσιαστικές σχέσεις μπορούν να ανθίσουν παρά τις κοινωνικές προσδοκίες και τα στερεότυπα.
