Σήμερα το μονοπάτι μας οδηγεί σε ένα αρχαίο σχολείο του χωριού που χτίστηκε το 1879. Η ιστορία αυτού του τόπου είναι ενδιαφέρουσα: στην αρχή τα παιδιά διδάσκονταν εδώ, αλλά λόγω της μείωσης του πληθυσμού το σχολείο έπρεπε να κλείσει. Μετά από λίγο καιρό αποφάσισαν να ανοίξουν ένα κατάστημα εδώ, το οποίο, δυστυχώς, δεν κράτησε πολύ. Στη συνέχεια το κτίριο έμεινε άδειο για πολλή ώρα μέχρι που το αγόρασε μια οικογένεια.
Αποφάσισαν να αναβιώσουν τα αρχαία τείχη, μετατρέποντας το σχολείο σε ένα ζεστό σπίτι. Έγινε πλήρης ανακατασκευή, τοποθετήθηκαν σύγχρονες επικοινωνίες και το κτίριο απέκτησε νέα ζωή.
Σας προτείνω να ρίξετε μια ματιά στο εσωτερικό.
Εξωτερικά θυμίζει παλιό σχολείο. Αν και τώρα είναι ένα κτίριο κατοικιών, φαίνεται σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος εδώ. Στα μειονεκτήματα συγκαταλέγεται η έλλειψη κλειστού χώρου και αυλής.
Παρόλο που είναι διώροφο, υπάρχει ένα κενό πάνω από το σαλόνι.
Το κόκκινο τούβλο, οι πινελιές από ξύλο και τα βιτρό παράθυρα προσθέτουν μια ιδιαίτερη vintage γοητεία.
Δίπλα στο σαλόνι βρίσκεται η κουζίνα, όπου βασικό στοιχείο είναι το νησί της κουζίνας, που συνδυάζει ιδανικά τις λειτουργίες ενός πάγκου μπαρ και ενός τραπεζιού.
Εδώ υπάρχει και ένα μεγάλο τραπέζι, που αφήνει να εννοηθεί ότι το σπίτι προορίζεται για μεγάλες εταιρείες.
Από έξω φαίνεται ότι το σπίτι είναι μέτριο σε μέγεθος, αλλά υπάρχει χώρος για δύο υπνοδωμάτια.
Ένα από τα υπνοδωμάτια εντυπωσιάζει με τους πολλούς καθρέφτες του, που μεγεθύνουν οπτικά τον χώρο.
Ένα άλλο υπνοδωμάτιο και σκάλες που οδηγούν στον δεύτερο όροφο με καθιστικό ακριβώς στο πλατό.
Υπάρχει επίσης ένα δωμάτιο με υπέροχη θέα. Παρόλα αυτά, θα ξανασκέφτηκα λίγο το εσωτερικό του, προσθέτοντας, για παράδειγμα, μια οικιακή βιβλιοθήκη.
Το μπάνιο, παρά το μέγεθός του, είναι αρκετά λειτουργικό.
Αυτό το μέρος είναι πραγματικά ιστορικό, όπως αποδεικνύεται από πολυάριθμες δημοσιεύσεις σε τοπικές εκδόσεις.
Οι ιδιοκτήτες διατηρούν προσεκτικά όλα τα αντικείμενα, ακόμη και τα έργα τοπικών καλλιτεχνών, ένα από τα οποία χρονολογείται από το 1994.
